Biraz zor bir zaman geçiriyorum. Biraz hastayım ve ailemi özledim. Sanırım hayaller kurulurken çok kolay, gerçekleştirilirken çok zor. Ben içimdeki çocuk daha derinlere gömülmeden birşeyler yapmak istedim, aslında maviyi doğuran olaydır bu.
Bugün babam aradı evin dış duvarlarını maviye boyamış. Sanırım özledi kızını. Babam ile aramdaki muhabbet çok sıkıdır. Bana ve maviye alıştı. Bir köpek almış. Ben gelene kadar büyüyecek sonra onu alıp evime getireceğim.
Bebeğimin adını "sözlük" verdik. Kabul etti bizimkiler. Bence oda alışacak buna. Çok akıllı bir köpek. Bir sürü ses çıkartıyormuş. Babam bana benzetiyormuş. Hahaha, bende küçükken farklı çeşitlerde ağlayabiliyormuşum. Ailemize yeni bir üyenin girmesi biraz farklı gelsede, alışırım diye düşünüyorum.
Babama göre bir umut bayan Sözlük. Geri dönmem için bir garanti olarak görüyor. Ama hayalimin ortasındayım. Bilmiyorum neler olacak, inanın 1 dk sonramı bilmiyorum.
Akşam akşam kafa açtım sanırım. Şuan rüzgarı dinlemek için deniz kenarına gidicem. Belki bir bardak sıcak çay ve biraz muhabbet iyi gelecek bana. Ben tanımadıklarımla muhabbet etmeyi, onları dinlemeyi çok seviyorum. Tabi bende derdimi en iyi onlara anlatıyorum.
Ben kaçar. Herkese sevgiler, saygılar.
Hava güzel, tabi yağmuru sevenler için. Hadi dışarı çıkın sahile geçin. Hikayemi anlattığım sıradaki yabancı belkide sensin.
Büyüdü mü Sözlük? Baban da muradıma erdi mi? :)))
YanıtlaSilSözlük daha 1 yaşına girmedi. 6 buçuk aylık. Ama babamın umudu denizler kadar.
Sil