duygu etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
duygu etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

10 Haziran 2016 Cuma

Bugün Hayatımın En Renkli Günü Olabilir

Bugün Hayatımın En Renkli Günü Olabilir

mavi, deneme, blog yazısı

   Günaydın mavi kelebekler. Bugün çok renkli bir gün. Hava güzel, su güzel, müzikler daha bir güzel, rüzgar küçük dokunuşlar yapıyor omzuna insanın. Bende ayrı bir neşe,  ayrı bir heyecan var.



   Umarım bugün başınıza hep güzel şeyler gelir. Hep mutlu olun. Rengarenk şemsiyeler hep başınızın üzerinde dolaşsın, sizi kara bulutlardan ve hüzün yağmurundan korusun.



   Şuan sahilde, yeşilliklerin üzerinde oturuyorum. Nefes alıyorum. Bu huzuru sizinle paylaşmak daha katlanarak artmasını sağlamak için yazıyorum. Beni hiç bırakmayan bir defterim var. Bugün "beni karala" diye ısrar ediyor.

   Yazmak çok büyük bir eylem. Duygularını kağıda dökebilen az insan kaldı. Defterimin kokusu beni uyanıkken dahi hayallere sürüklüyor. Deli deli müzikler dinletiyor. " Son feci bisiklet" bu ara şarkıları ile fazlasıyla haşır neşirim.


   Mutlu olmak için kimseye ihtiyacım yok biliyorum. Çünkü ben bir hayali yaşıyorum. Burda olmamın bir amacı var. Hayalimde sizlerde varsınız,  her biriniz. Hepiniz oradasınız. Birbirimize hayatlarımızı anlatıyoruz.  Ortada hem ortamı, hem içimizi ısıtan bir ateş var.

   Biliyorum herkesin anlatacak çok şeyi var. Benimde öyle. Ama artık veda etmek lazım kısa bir süreliğine. Bir dahakine neden bu kadar deliyim onu bir anlatayım en iyisi. Bugün hayatınızın en renkli günü olabilir, yeterki gülümseyin.  Bir deneyin derim.

 Saygılar, sevgiler...

27 Mayıs 2016 Cuma

Mavinin Dert Ortağı Aziz Bey

Mavinin Dert Ortağı Aziz Bey

mavi, blog yazısı, aşk, yalnızlık, dertleşme, günce


Güneş diyorum Aziz Bey, güneş doğdu. Daha kaç gün doğumu daha ayakta kalacağım. Yoruldum Aziz Bey, çok yorgunum. Kafamın içinde cam parçaları var. Ağzım kanla dolu. Konuşmayı bırak, düşünmek dahi çok acıtıyor Aziz Bey. Ellerim diyorum. Ellerim daha bir soğuk. Siz yokken üşüyorum Aziz Bey.
Titriyorum başımdan ayağa kadar. Parmak uçlarımı hissetmiyorum bile. Nefesimde içilen sigaraların keskin kokusu, aklımda pakette kalan bir kaç tanesi var. Ben her gece içiyorum Aziz Bey. Ölmek zordur eminim de, benim sorunum bu değil. Ben hayatın piçliğine rağmen yaşıyorum Aziz Bey. Hayat kar tanelerinin düşünce güzelliğini kaybetmesi kadar acımasız. Hayat vicdansız, zaman yüzsüz. Zaman olabildiğince hızlı. Zaman hiç durmuyor Aziz Bey. Bugün yine uyanıkken kabuslar gördüm. Ben deliriyorum Aziz Bey, ben kaybediyorum…
Mavi Kırgın

Mavi Kırgın

Mavi, blog yazısı, şiir, dertleşme

Kırdım mı seni de? Kırmışımdır. 

Bu aralar çok insanı kırdım. 

Sanırım artık gülümsemeye ayarlanmış siyah beyaz maskem yüzüme büyük geliyor. 

Tam oturmuyor. 

Size de oluyor mu bilmiyorum ama ben nefes alırken sanki göğsüme bıçak saplanıyor. 

Öyle hastalık falan da değil bence. 

Sürekli kırılmaktan yoruldu artık kalbim. 

Ona da hak vermek lazım. 

Hop dedik tamam. Acıma duygunu kendine sakla. 

Ben ölmedim daha, yaralıyım yalnızca. 

Hiçlik havuzuna, yüzme bilmeden daldım. 

Ölmek istemiyorum. 

Sadece eskisi kadar iyi hissetmek istiyorum. 

Çocukluğumdaki gibi olsun herşey mesela dayak yiyeceğimi bile bile doğruları söyleyeyim, akşam ezanı ile birlikte evimde olmak için “seni kaçırırlar” gibi bir nedenim olsun. 

Ben artık boğuluyorum. 

Yazı yazamıyor ,kitap okuyamıyorum. 

Sevdigim mısralar artık hep aynı geliyor. 

Nereye nasıl bilmiyorum ama ben gidiyorum.