20 Eylül 2016 Salı

Sahi Kimim Ben?



      Yazılmayı bekleyen birkaç cümle varmış meğer. Biraz duygu ve samimiyet. Bugün günlerden ne bilmiyorum. Ya da ayın kaçı? Bildiğim birşey var ki oda Eylül. Zaman kısıtlı ve nankör. İddiaya göre de herşeyin ilacıymış.

      Göz altlarım siyaha çalıyor. Gecenin her dakikası aklımda. Uykum yarıya düştü. Ya da yok artık uykum. Sahi nerde hani uyku? Sol taraftan bir rüzgar esiyor yüreğime doğru. Soğuk değil belki ama ben çok üşüyorum.


      Öyle derin nefesler alıyorum ki, omurgalarımın yerine dizilişi gitmiyor aklımdan. Gidemiyorum içine hapsolduğum şu dünyadan. Deniyorum ama zaman var diyorlar. Sahi nerden biliyorlar. Zaman var, hep vardı, yine olacak ama olacak mı herşey eskisi gibi. Yok! Bak bunu bilmiyorlar. Sanıyorlar ki herşey düzelecek. Daha da karışacak, yar bildiğin yara olacak. Dost bildiğin kara olacak. Güneş hep doğudan doğacak belki ama bir daha bize doğmayacak. Aynı olmayacak...

      Önce sevdikleriniz gidecek, sonra aileniz yok olacak, etrafınızda sevdiğiniz ne varsa zamanla kaybolacak. O yüzden zaman şifalı bir ilaç falan değil. Zaman nankör bir zehir yalnızca. Büyük bir mutluluk ile aldığın şarabın sonunu görmek gibi. Elbet bir gün buluşacağız diyen Zeki Müren'in umudumu dahi alıp bırakıp gitmesi gibi. Sonu gelmez sandığım bir şarkının çabucak bitmesi gibi. Hayat gerçeği elbet öğretecek.

      Sensiz nefes dahi alamam diyen insanların sensiz de yaşadığını öğrendiğinde anlıyorsun bu alçak oyunu. Yaşama tutunduğun adamda tutunacak dal kalmadığında anlıyorsun. Sevgisinden seni hep mahrum eden biri girince hayatına bunu çok iyi anlıyorsun.

      Ya belkide biliyorsun. Ama güzel sonuçta, oyun sürsün istiyorsun. Az daha yaşayım, zaten bir gün ölüp gideceğim diyorsun. Az daha seveyim,  ileride acısını çekerim diyorsun. Ellerini bırakamadıģın, bir bakmışsın el olmuş. Öyle bir hayat işte, kendi rolünü bulamazsan benim gibi savrulup gidiyorsun.

      Sahi  sen bu hayatın neresindesin? Ya da var mısın? Yaşıyor musun? Birileri sahip çıkıyor mu benliğine? Ya da yok mu kimseye ihtiyacın? Biliyor musun gerçek seni? Neler yapabileceğinin farkında mısın? Sahi kimsin sen?

Saygılar, sevgiler efendim...

Buraya bir şarkı bıraktım. Tarz olarak bana çok ters ama çok iyi anlatıyor sanki beni. Kim olduğuna ve ne tarz söylediğıne bakmadan dinleyin...



SHARE THIS

Author:

30 yorum:

  1. Kim olduğumuzu bulabilmek önemli...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle kim olduğumuzu bulmamız gerekiyor. Kim olmayı istediğimiz kadar. Günaydın 💙

      Sil
  2. Eylülün karanlığını yansıtmış bir yazı... Okudukça bazı gerçekler vurdu yüzüme, korkuttu beni. Zaman ilaç deniliyor oysa zaman yalnızca yok oluşun kanıtı.
    Çok güzel bir yazı olmuş ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Zaman bize ihanet ediyor malesef. Okuduğun ve değer verip yorum yaptığın için teşekkür ederim. Sevgiler 💙

      Sil
  3. neden böyle hüzünlü yazıyon seeen :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. benim bir içim var, bazen deniz
      bazen de bir kaşık su.
      benim bir yaram,var bazen gökyüzü
      bazen kaldırım taşı.
      bende bir hüzün var,
      masmavi.

      Demiş şair. Ben iyiyim ama arada geliyorlar sanırım 💙

      Sil
    2. :) yazarken hüzün damlıyor kaleminden demek ki. ama valla ne de güzel yazıyon ki :)

      Sil
    3. Hüzün damlıyor çok güzel bir tabir oldu💙 yaaa ne zaman Okusanız ben mutluluktan gökyüzüne sığamıyorum 💙

      Sil
    4. pekiiii o zaman daha çok geleyim madem. ya senin feys vardı bulamıyom nolduuu :)

      Sil
    5. Hiç feysim olmadı ki benim. :):) Sınırlı sosyal ağ, daha mutlu yaşam💙

      Sil
    6. hımm piki doğru haklısın. :)

      Sil
    7. Hehehe😂 yani sosyal ağ olabilirde tabiki 💙

      Sil
  4. Sahi kimsin????

    Bu arada teşekkür etmeden bitirmeyeyim yorumumu. Neden mi? "Oyun, biliyorum" yazmışın. Öğrendiğimiz iyi oldu, biz de gerçek sanıp nasıl üzülüyorduk. Ohhh.. Artık üzüntü yok. Nasıl bir oyun, duygularla oynanıyor anlayamadım; ama kurallarına göre oynadığına eminim...

    Bu arada bugün servisle giderken buralardaki o meşşşhhuuurrr kule, rezidans inşaatlarından birinin çevresindeki sunta paravanda şu yazılıydı;

    "Artık gökyüzü olsan,

    Başımı kaldırıp bakmam"

    Çok sıkı bir cümle. Melankolik bir anda sanırım yazıldı. Karşıda da en geniş sitelerden biri var. Eminim yazdığı kişi, o sitede oturuyordur. Görmemesine imkan yok çünkü.

    "Kesin bir deli mavi yazmıştır; esmiştir bir saat gelip" dedim. :))))) Bakar olurum artık her sabah yeni bir yazı var mı diye o paravana :))))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sanırım bu oyunun kuralları yok. Ama beni çok mu ettiniz.💙

      O duvar yazısını ben yazmadım ama düşündüm de yazardım herhalde. Heheh💙

      Tabi ben göğe bakmadan duramazdım herhalde. Beni yalnız bırakmadığınızı hissetmek çok mutlu ediyor. 💙

      Çok teşekkür ediyorum. Varolun💙

      Sil
    2. Yazan da zaten hiç bakmayacak olsa hiç yazmazdı. O duvar yazısında sitem dolu bir gizli bakış var aslında. "Hani inat edip de bakamazsam, sen gör bu yazıyı ve sen bak ille" mesajı var. Çok hoştu. Umarım yenilerini de yazar. Sokak öyküsü okurum ben de naifçe :)))

      Sil
    3. Bende duvar yazılarını okumayı çok seviyorum. Sanki herkesin bir hikayesi, anlatacak şeyi varmış gibi...💙

      Sil
  5. Çok güzel yazmışsın Semanur, hayran oldum. Çok yerine de katılıyorum. Hüznü işlersen sorgulayan çok olur ama hüznün bir gün uğramayacağı durak yok gibidir. Kalemine sağlık.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle hüznün uğramayacağı durak yok. Bu konuda aynı düşünüyoruz. Güzel yorumunuz için teşekkür ederim. Sizin yazdıklarımı okumanız beni çok mutlu etti 💙

      Sil
  6. Pek karışık duygular var yazıda , tam olarak neyi anlatmak istiyorsunuz anlaşılmıyor.
    Kelime ve kullanımlarınızı beğendim.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında tek bir duygu üzerinde kalmak değil amacım. Aklımdaki karmaşayı dile getirmekti. Değerli yorumunuz için teşekkür ederim. Sevgiler 💎

      Sil
  7. hem hüzünlü hem de nedense garip bir huzur barındıran bir yazı bence. ne kadar hüzünlü yazsan da hep bir umut sakladığını hissettim :) olması gerektiği gibi ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Daima umudum vardır. Denizi andıran bir umut.Hüznü ve huzuru yakalamış olman beni mutlu etti. Güzel yorumun için çok teşekkür ederim. Sevgiler 💙

      Sil
  8. sahi kim soruları neden kıvranıp duyuyor ruhumun çırpınışlarında sahi hangi zaman kavramının içinde bir enkaz gibi zaman kalmış ki sahi kim ben beni ben den eden mi yoksa beni benden edenler mi zaman kim sahi kim ...Sessiz kaldım .Yüreğine kalemine sağlık ..

    Zaman dediğin gibi hiç bir yara ya ilaç değil zehir oluyor ... şarkı da güzelmiş :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öyle güzel bir yorum ki. Yüzümde oluşan gülümseme sebebim oldu. Zaman hayli vefasız. Güzel düşünecelerin için teşekkür ederim. Şarkıyı beğenmene çok sevindim. 💎💎

      Sil
  9. Bloğunu yeni keşfettim takibe aldım bana da beklerim http://sengulasikkutlu.blogspot.com.tr/

    YanıtlaSil
  10. Bu düsüncelere zaman zaman hepimiz kapiliyoruz. Ama herseyin yokolacagini düsünerek hayata devam edebilmek zor. Sonuçta her i san minik de olsa bir iz birakir bence. Yanimiza aldigimizsa yasayabilecegimiz güzel anlardir.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Umudu denizler kadar olan biri daha var sanki karşımda. Bende iz bırakma konusunda hem fikirim. Ama ben kendimi bulamıyorum. Bir bulsam daha neler olacak neler. Sevgilerimle💙💙

      Sil
  11. Aklın karışmış ben bu şekilde hissettim ??? Yanlışmıyım????

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aklım karışık maalesef canım. Hayatta çözülemeyecek konu yok. Sevgilerimle 💙

      Sil