20 Şubat 2017 Pazartesi

İnsanlardan Beklentim; Evvela Samimiyet



       Tam 11 gün oldu bu yazıya başlayalı. Ve dün gece yine sildim yazdıklarımı.Yazı başlığını değiştirmek istemedim. En iyisi kendimi  biraz anlatmak dedim ve yazıyorum...

       Hayatın bana getirdiği mutluluk, nedendir bilinmez çok kısa sürüyor. Bazen 1 bilemedin 2 saat falan. Sonu yine hüsran. Her gün konuştuğum insanlar yapmacık gelmeye başladı. Sevmek ve sevilmeye olan inancım sanki azalıyor. Yüküm taşınmaz bir hale geldi.

       Ha tabi "ben pes ediyorum" cesareti zaten yok. Şimdi zaten batacağını bildiğim bir gemiye, kuşku durmaksızın giriyorum. Ellerim, gözlerim, dudaklarım ve tüm bedenim sanki isyan ediyormuşcasına hızla hareket ediyor.

Sonra sokağa çıkacağım tutuyor. Bir sürü samimiyetsiz adam. Yalandan yere gülen bir kasiyer, sanki ensesinde baskı yapan bir silah varmış gibi hareket eden bankacılar, Hep aynı sahte "merak ediyorum" içerikli mesajlar. Ne gerek var ki. İyiyim ben.

       Bu yazıyı da öylesine haftalarca bekletmedim. Yazdım ve kendime yabancı geldi yazdıklarım. Yeter denecek noktaya geldiğimde bir şeyler karaladım kağıtlara. Şöyle oturup saatlerce anlatmak istiyorum yaşadıklarımı. Ama olmuyor, yapamıyorum. Hayatıma hiç iyi bir dinleyici girmemiş gibi hissediyorum. 

       Mavi Bir Kız adıyla başladım aslında blog dünyasına. Yazdıklarım hep hissettiklerim oldu. Yaşadıklarımı anlattım hep. Bazen kurguladım. Aziz Bey çıktı karşıma. Baktım beni iyi dinliyor, saatlerce anlattım kendimi. Sonra en acı duyduğum anda Aşık Ahmet karakteri çıkıverdi karşıma. Sevdiği kadın Sajida'yı kaybetmiş ve kaybolmuştu Aşık Ahmet. Sonra ellerinde tek bir çatlak dahi olmayan, hep olmak istediğim karakter olan Matmazel var oldu. Kendim oldum sonra, DELİ karakteriyle ben de dahil oldum onlara. Beni saatlerce dinleyen ama iyileştirmek istemeyen Doktor çıktı karşıma. Daha iç dünyamda bir sürü karakter var. o kadar samimi karakter içinden sıyrılıp, normal olamıyorum.

       Karşıma çıkan herkes artık samimiyetsiz geliyor. Ya bir menfaat arıyor, ya da kendileri olmakta zorlanıyor. Bu işe kişisel blog adıyla giren bir sürü insan kar amacı güder olmuş. Ne yazık ki tanıdığım birçok insan da artık buna hizmet ediyor, kendi olmaktan korkuyor Büyük bir merakla sonunu bekliyorum. Evet çok güzel yazıyorsunuz, bu işin en iyisi sizsiniz, kendi isminiz veya  sizi anlatan bir alan adıyla, kişisel blog yazdığınızı iddia edip tanıtım yapıp duruyorsunuz. Okuyorum ben de. Devam edin ama "HAYIRLI PAZARLAR"

SHARE THIS

Author:

15 yorum:

  1. Semanur, canım...Ben e-mail üyeliği yapmış olmalıyım ama bambaşka yerden tıklayarak geldim sana. Daha genç olmana rağmen insanlara karşı bayağı güven kaybı yaşadığını anlıyorum. Üzüldüm. Yazının tarihini anlayamadım daha. Dua edeceğim senin için kızım. Bana güven lütfen. Bloglar için düşündüklerinde haklısın. Anlıyorsun samimiyetsizlikleri. Fazla yazıp yormayayım seni. Gözlerimin seni aradığını unutma sakın. Sevgimle kızım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen benim gözüm kapalı güvendiğim sayılı insanlardansın güzel ablam. Senin yüreğin o kadar temiz ki. Ben güvenimi yitirdim ama yavaş yavaş toparlıyorum.

      Ah o blogları yazanlar yok mu zaten. Samimiyeti yiyip bitiriyorlar.

      Öpüyorum ablacım güzel gözlerinden. Sevgilerimle 💙💙

      Sil
    2. Ben de seni yüreğimdeki tüm sevgi ve samimiyetle kucaklıyor, öpüyorum yavrum, canım kızım. Hep yanında hisset beni ...

      Sil
  2. Edip Cansever Ne güzel söylemiş ...“Duyuyor musun?
    İnsanın insandan aldığı bütün yaraların merhemi
    İnsandadır diyorum sana.”

    Edip Cansever..O güzel yüreğinin yüzü hiç düşmesin En güzeline emanet ol ..dinleyici ararsan her zaman dinlerim .....sevgiler deli navim ..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım benim, hep yanımda oluşun beni kuvvetli kılıyor. Her yorumunu okuduğumda gülümsüyorum. Sevgilerle. 💙💙💙

      Sil
  3. Uzun zaman sonra bir şeyi anladım. Aslından tüm insanlar o samimiyetin büyük özlemini çekiyor fakat kimse esasında istediği, içinde korkuyla sakladığı o samimiyeti diğer insanlara veremiyor. Çünkü korkuyor, öyle korkuyoruz ki, güvenmekten, anlatmaktan, karşılıksız bir samimiyetten. Maalesef ki öyle bir yüzyıla denk geldik ki herkes büyük bir korkuyla yapmacıklığa bürünüyor, çünkü diğer herkes de bu yüzyılın samimiyetsizliğinin altında ezilip esas benliğini saklayıp kendini korumaya çalışıyor. Ama bazılarımızın içinden akar o cesaret ve benliğimizden taşıp doğal bir yol izler, topluma karışır. Yani demem o ki, tüm samimiyetsizliğin karşısına çıkın tüm samimiyetinizle, bırakın toplum sizi anormal sansın. Bilin ki normal olan sizsiniz. Ve kaleminize sağlık, samimiyet ile, sevgi ile... :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok güzel sözlerdi canım. Samimi ve anlam dolu cümleler. Eminim ki yüreği güzel insanlar kendi samimiyetine uygun insanı bulur, bulacaktır. Sevgilerimle💎💎

      Sil
  4. Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim 💎💎💙💎💎

      Sil
  5. ''eşantiyon blogcular''diyorum ben onlara hatta ve hatta senin gibi defalarca yazdım sildim bu arkadaşlar hakkında yazmayı düşündüğüm yazıyı. en son yazdım çok ama çok sertti. değmez boş ver diyerek yayınlamaktan vazgeçtim, sildim yine.sevgiler... :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de yazıp durdum. Aşırı kasılıyorum böyle şeyler yazarken. Ben de boşver diyordum ama yazmak da iyi geldi. Belki size de gelebilir. Sevgilerimle😊

      Sil
  6. içinizi kağıtlara bloglara dökmek samimiyetsiz birine dökmeken daha iyi okurken yaşıyorum emeğinize sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle öyle. Kağıtlar ne çok derdi içine sığdırıyor aslında. Güzel yorumun için teşekkür ederim 💎💎

      Sil
  7. Güzel bir yazı olmuş:) Karşılıksız backlink kazan,hitini arttır.Çekilişe senide davet ediyorum:)>>>> http://muhendisokur.blogspot.com.tr/2016/08/cekilis-var-1-ay-sureyle-5-siteye.html

    YanıtlaSil
  8. Insanlara karsi güvenini bu kadar sarsacak seyler yasamasaydin keske... ama ben de çok güvendigimi söyleyemem. Para kazanma konusuna gelince bunu da anlayisla karsilamak lazim herkes calismasinin karsiligini almak ister firsati olursa. Ama tabii bunu yaparken samimiyeti ve insanligi yitirmeden. Zamanla insanlar birbirini taniyor. Görüsmesek de yazilardan da insanin kisiligi yansir.

    YanıtlaSil