KORKUYORUM

    Atlamış bisiklete göğü yara yara gidiyordum ki ne göreyim; Büyümüşüm...

   Issız ve derin bir kuyudan çıkan su misali rahatlamış ruhum. Hatalarıma daha elverişli topraklar bulmuşum. Kargalarımı besliyorum koca toprakta. Hırslarım kadar iyi bakıyorum onlara da. Devrile devrile divane olmuş cümleler kuruyorum. Biraz da kafam da kuruyorum olanları. Öyle diyorlar. Hayat hep kurmadan sesi çıkmayan çalar saat muamelesi yapınca bana, haliyle bir şeyler kuruluveriyor kafamda. Büyüttüğüm tüm kargaların seslerini duymaya başladım. Aziz kargalar...

   Bazen böyle bir insan olmasaydım keşke diyorum. Bu kadar güçsüz ve kırılgan olmasam daha güzel bir yaşam sürerdim belki. Belki daha iyi, daha güçlü bir anne olurdum...

   Büyüttüğüm tüm o duygular keşke hiç olmasaydı. 30 yaşımda keşke demek zorunda kalmasaydım mesela. Öz güvensiz, duygularını ifade biçimi ağlamak olan bir insan olmasam ne kolay olurdu hayatım. "kızım tüm hayatımı sana vermeye hazırım" haykıracağım bunu sonsuza kadar...

    Ağlamamalıyım... En azından her şeyden habersiz gözlerimin ta içine bakarken sen, neden gözlerim doluyor ki? Güçlü olmak istiyorum, ellerim titremesin, sesim gür çıksın istiyorum. Sana her baktığımda ne yaptığımın farkında olmak, neşeli olmak istiyorum. Senin için yaşamak ve yaşlanmak... Ölmekten çok korkuyorum... 

Okumaya Devam Et

Sus (Çığlık Efekti)

    Sessizlik öyle bir ses oldu ki, artık geceleri uyuyamıyorum. Cır cır böcekleri paralı nöbetçileri gibi Tanrı'nın. Hiç susmuyorlar, hesap da sormuyorlar. Doğduğum odada fazlalık gibi hissettirmekten bir adım öteye gitmiyorlar. Nefes alamıyorum, kendimi tanıyamıyorum, benliğimi bulamıyorum.

   Neden? Cidden bir nedeni var mı bu sıkışmışlığın? Bana göre kurtuluşu yok bunun. Kafamın içindeki seslerden çıkamıyorum artık. Ne kadar bağırsam o kadar kısıyorlar sesimi. Adımı söylemeye bile izin yok. Gökyüzünden bahsetmek imkansız artık. Kendimi anlatıp duruyorum bir ton boş lafla. Dinlemiyorlar...

   Kim olduğumu bulduğum andan itibaren beni dinlemeyi kestiler. Kim bunlar, ne istiyorlar? Bilmek istiyor muyum ki sesimi kısanları? Elimi cebime, düşüncemi kafamın dışına attırmıyorlar. Hani eleştiriyordunuz yanlış olan her şeyi? Sesimi kısanlara gözlerinizi kapattınız. Beni hapsetmek isteyen herkese bir omuz da siz destek attınız. Cidden var mısınız?

   Ben yokum artık. Sırtımı sıvazlamak varken bıçaklayanlar yüzünden, elimi tutmak varken kesenler yüzünden, yüzümü güldürmek yerine aslanlar yüzünden, aferin demek yerine siktir edenler yüzünden. Baba beni neden sevmedin? Olsun, duymak istemiyorum, korkuyorum sebeplerden.

   Cır cır böcekleri ötüyor halen vır vırr. Tanrı da gülüyordur eminim. Beni neden yarattın? Olsun, duymak istemiyorum sebeplerini. Daha kötüsünü planladığından korkuyorum. Korkularım ben de kalsın. Sırtım artık bu kadar boş bir bedenin ağırlığını kaldıramıyor. Uyuyamıyorum...

   Affetmiyorum hiçbirinizi. Ölü bir kadın yarattınız el birliği ile. Allah rahatlık versin, uyuyun. 

   Bu yazdıklarımın hiçbir manası yok... 

Okumaya Devam Et