Selam mavi kelebekler. Birkaç gündür elime kalem alamıyordum. Bu sabah uyandığımda günlüğümü gördüm. Dışı mavi renk ve rumca "Yazmak Ayrıcalıktır" yazıyor.
Farkettim ki bir çok konu üzerine yazmışım bu deftere, keza bloguma da öyle. Fakat benim için önemli yeri olan "mavi kelebekler" için çok az yazı yazmışım. Size göre nedir bu kelebeklerin sırrı. Bence bizi duyuyorlar....
Ben küçükken evimizin bahçesinde mavi renk bir kelebek yakalamışım. Çocuk aklı işte bir kavanoz içine koyup kapağın üstünü delmişim. O an öyle eğlenip gülüyorum ki kelebeğin tüm çizgilerini ezberlemişim. Fakat babam gördüğünde beni çok azarlamıştı. İşin aslı şu; babam bana normalde hiç sesini yükseltmez. Niye bir kelebek için bana böylesine bağırdı hiç anlamazdım.
12 yaşıma gelmiştim ve halen nedenini anlamak için çaba göstermemiştim. Eve girdiğimde farkettim ki babam benimle konuşmuyor. Kızdım kendime, odama gidip ağladım saatlerce bir kelebeği benden çok seviyor diye. Sonra babam geldi yanıma. Tabi yorgan kafama kadar çekilmiş, ıslak burnumu çekiyorum. Babam indirdi yorganı, aldı eline tarağı saçlarımı tarıyor. Biliyor tabi ne zaman yapsa hemen affederim onu. Çözmüş beni...
"Daha çok küçüksün anlayamazsın. Bu yüzden mavi kelebekler umudun olsun senin" dedi babam. Halen bana şans dilemek için "mavi kelebeğin omzunda olsun". Iyi geceler yerine "mavi kelebekler göz kapaklarını okşasın" der. Babada dahi bir mavilik var.
Geçenlerde konu açılmıştı sordum. Geçenlerde dediysem bir kaç sene var. Bana neden kızmıştın diye. "Yaratılan tüm insanların kalbinde bir nebze kirlilik vardır kızım, kimisi hiç gün yüzüne çıkarmaz. Kimileri ise sevincini, mutluluğunu, düşüncelerini hatta umudunu çalabilir. Ama bunlara çok takılma hepsini yeniden kazanırsın. Daha iyileri seni bulur ve artık korkmazsın. Fakat o insalar öylesine korkunç ki özgürlüğünü de elinden alabilir. Ve bu duyguyu yeniden kazanmak neredeyse imkansızdır. Hep içinde bir yerde hayatım mahvoldu düşüncesi yatar. Sen o kelebeğin özgürlüğünü elinden aldığında, bunu yapan benim kızım olamaz dedim ve kızdım sana" dedi.
Ben her gece mavi bir kelebeğin beni ziyaret ettiğini düşünürüm. Gelir merhametin tülünü örter üzerime. Kulağıma en mükemmel şiirini okur ve sessiz sedasız gider. Ve unutmayın kelebekler ölümü hisseder.
Mavi kelebeklerin, mavi umutların ve mavi yeşeren düşlerin asla seni bırakmaması dileğiyle...
Saygılar, sevgiler...
Böylelikle mavi kelebeklerin sırrını öğrenmiş olduk :)
YanıtlaSilÖncelikle zaman harcayıp yazımı okuman beni mutlu etti. Mavi kelebeklerin daha çok sırrı var. Umarım hepsini öğreniriz.
SilMavi mi? Tam da ben :) Meslek rengine dek... Bana birebir uyar. Bir şık da da değil üstelik. Mavi öyleyse :))) Maviş selamlar göndereyim o halde, Hüdaydalı olmasın bu kez... Harmandallı :)
YanıtlaSilMavisiz mavi olur mu? Olmazdı. O yüzden takipteyim mavi mavi :)))
YanıtlaSilYazımı okuman beni mutlu mavi kişi. Mavisi bol selamlar da benden size gelsin.
SilMavi rengi sanırım bu yüzden sevmişsin, Bloğun da bunu görüyorum.Mavi Kelebekler için takipteyim :)
YanıtlaSilYorumun beni mutlu etti. Mavi kelebekler omzunda olsun. :)
SilMavi kelebekler ile Bosnanın bağlantısı bilir misin sema? Benim aklıma hep Bosna gelir mavi kelebek denilince
YanıtlaSilBosna'yı bilmez olur muyum... Bu yüzden ölümü hissettiklerinden de bahsettim. Yorumun için ve okuduğun için teşekkür ederim.
Sil;))
Sil