Şairler Küs Ayrıldı Abi

İki kere iki dört ediyor bizim coğrafyalarda,
Ben hep beş etsin istedim abi,
Beş etsin, on beş etsin,
Ne kadar beş yan yana gelirse o kadar etsin işte,
Onunla benim ayrı oluşuma az gelirdi dörtler.
Altı desen o hep fazla..
Ben gülmek istiyorum abi bugün,
Çünkü tüm yazanlar küs ayrıldı bu dünyadan.
Ha ben öyle yazıyorum da demem,
Allah var, soranlara "karalıyoruz iste bir şeyler" diyorum.
Evet Allah var bu arada abi,
Ben bıraktım da o bırakmadı beni hiç,
Beni bu memlekete küstürdüler be abi,
Her gelişimde Kadıköy'e,
Hep daha bi' küs dönüyorum eve.
Beni sağlam bir eve koydular,
Üzerime hep kapılar kapatıldı,
Duvarlar yıkıldı,
Ve geldi Salı...
Salı işte, çarşambadan az evveli,
Cumaya oldukça uzak,
Bir salı akşamı, duvarlar yıkıldı üzerime,
Mavi-beyaz duvarlar...
Evim diyordum abi o duvarlara ben,
Bizim diyordum.
Bizim değilmiş be Ali abi...
Gitti abi gitti,
Geceye ilerledi, kayboldu,
Gidemedim ardından, koştukça daha da kayboldu.
Zaten ben de yoruldum,
Dizlerimin üzerine çöktüm ağladım,
Sesimin en az çıktığı ama en çok yakan ağlayışımdı belki de.

Şairler küs ayrıldı Ali abi,
Bu şehre küs gitti hepsi,
Toprak o günden beridir siyah,
Ve her yağışında yağmur,
Ayrılık kokar bu memleket.
Şiiri sevmeyen şair olur mu abi,
Yemin olsun tanıdım, tanıyordum da hala,
Ona sorsan değilim der de işte,
Alt alta yaz yazdıklarını şiir bulursun abi...


Sokağa çıkınca demi artıyor yalnızlığımın abi,
Bi' sana geliyorum ben de.
Hani senin umutla akşama kadar bir balığı bekleyişin var ya,
Ben öyle umutla bekledim güzel günleri,
Senin işinle benim iş benziyor biraz abi,
Sen umutla bir balığı bekliyorsun ama sana geldiğinde can çekişini görüyorsun ya!
Sonra atıyorsun denize tekrar kıyamayıp,
Ohh Ali abimiz o gün aç,
Ben de öyle bekledim abi bana gelişini,
Her gelişinde gördüm abi can çekişmelerini,
Denizine dönene nasıl kal ve benimle öl deyim Abi?
Neyseler sıkışırdım hazneme,  biraz da nesneler..
Gelseler... gelseler... Ve gelseler...
Ama bir daha gidiş yok abi!
Bir daha aynı şekilde gelseler...
Her gelişi bir öncesinden daha kötü oluyor abi,
Söz verdim kendime uzak duracağım abi ondan,
Bir daha gelmesine izin vermeyeceğim,
Bir daha ölüyor oluşunu izleyemem ben...

Sonra bahar geldi işte abi,
Her bitirişi taşıyan çantasında,
Her şeyin son bulmasından mıdır bilinmez de,
Adına sonbahar diyorlar abi hayatımın,
Mevsimin de, insanın da en soğuk olduğu dönemler geliyor abi,
Bir bahar daha bitiyor yanağımdaki çizgide,
Hayat denen yarışın, askıları kesiyor omuzlarımı,
Kessin, kessinler... kanasın...
Gelsinler abi... gelsinler...
Bir bahara daha küs ayrıldı şairler...
Hep gittiler abi...

SHARE THIS